هر نوع فکر یا تمایل به آسیب زدن به خود، مسئله‌ای جدی است و نباید نادیده گرفته شود.

بسیاری از افراد در دوره‌هایی از زندگی ممکن است چنین احساسات و افکاری را تجربه کنند. مهم است بدانیم این افکار نشانه‌ی ضعف نیستند، بلکه نشان‌دهنده فشار روحی و روانی بالاست و نیاز به حمایت و کمک دارد.

* چرا این موضوع اهمیت دارد؟

در بسیاری از مواقع، اقدام به آسیب به خود راهی برای مقابله با فشارها و احساسات طاقت‌فرساست. اما این مسیر راه‌حل درستی نیست و می‌تواند آسیب‌های جدی به فرد وارد کند.

درخواست کمک از متخصصان، اولین قدم برای رهایی از این چرخه و بازگشت به زندگی سالم است.

# پیام امید

کمک در دسترس است. صحبت کردن با یک متخصص اعصاب و روان یا حتی بیان احساسات با یک فرد مورد اعتماد می‌تواند نقش نجات‌بخش داشته باشد.

 روز جهانی پیشگیری از آسیب به خود، فرصتی است برای آگاهی‌رسانی و یادآوری این حقیقت که:

 هیچ‌کس در این مسیر تنها نیست.

کمک گرفتن نشانه‌ی شجاعت و آگاهی است، نه شرمندگی.

 گاهی یک گفت‌وگوی ساده می‌تواند زندگی یک انسان را نجات دهد.

 این مطلب به قلم «دکتر فریبا ظریفی» متخصص اعصاب و روان (روانپزشک) بیمارستان شهدای سروستان تهیه شده است.